İstanbul deyince aklıma Ara Güler gelir

tarihinde gönderilmiş tarafından

İstanbul’u istediğim kadar olmasa bile, epeyce fotoğrafladım. Her zaman ise ona imrendim: Ara Güler’e. Onun kadar gezemedim, bu fırsatı yakalayamadım ama hep bir nevi izindeymişim gibiydim o anlarda.

Ara Kafe’de birkaç kez kendisine rastladım ama yanına gitmedim. İyi mi ettim, bilmiyorum. Rahatsızlık vermek istememiştim. Uzaktan seyrettim. Bunun haricinde de farklı ortamlarda 2 sefer rastgelmiştim kendisine.

Vefatının arkasından elbette düşündüm. Düşündüm ve aklıma iki şey geldi.

Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun İstanbul Destanı şiirinde şu mısra eksik kalmış:

İstanbul deyince aklıma Ara Güler gelir.

Ve ardından aklıma takılan şu söz oldu:

Mesele bu toprağın insanı kalabilmekte.

Evet, Ara Güler bu toprağın insanı olan ve kalabilenlerdendi. Ruhu şad olsun!

Fotoğraf: Bu fotoğrafım bana hep Ara Güler’i hatırlatır

Ara Güler hakkında TRT Arşiv’in paylaştığı şu iki program seyredilebilir.

1975’ten: https://trtarsiv.com/izle/83587/sanatcinin-dunyasi-13-bolum

1995’ten: https://trtarsiv.com/izle/124698/sanatcilarin-sanatcilari-11-bolum