Yaklaşım Sakat Olunca, Elin Oğlu Bizim İçin Hayırlısını Yapıyor: Olimpiyatlar 2020

İstanbul 2020’ye ilk günden beri hayır diyorum.

Ben projeleri gördüm ve ödüm koptu. İstanbul’un en önemli noktalarına olimpiyatlar için yıllarca sürecek inşaatlar yapılacak. Değişim, dönüşüm adı altında şehrin dengeleri bozulacak. Olimpiyatlar sonrası ise o bölgeler birer mezbeleliğe dönecekti.  Allaaşkına “dönmez, onun için de planlarımız var” diyenlere nasıl inanayım? Bölge insanına, bölge yapılaşmasına vereceği zararları düşünemiyorum bile. Özel yasalar çıkmayacak mı sanıyorsunuz?

Peki aslında niye alamadık?

Altyapı, ulaşım filan işin hikayesi. Onlar bir şekilde hallolur. Aslanlar(!) gibi TOKİ’miz var.
Bir kere biz spor bilmiyoruz, hatta spor sevmiyoruz bile. Ata sporu güreş dilimize pelesenk sadece; onun haricinde tek bildiğimiz futbol. O da spor niyetine değil ha! Maksat hır gür olsun. Hani basketbol sevgisi filan da tutulan takımlardan ötürü. Ondan ötesi çok küçük bir azınlığın alakası ile yürüyor.

Bu ülkede adı spor olan maçlarda şike almış başını gitmiş. Adamakıllı bir temiz eller operasyonu yapılamamış. Doping vaka-i adiyeden olmuş. Dünya da bu konuda temiz olmayabilir; beni kendi kirimiz pasımız daha çok ilgilendiriyor.

Bu ülkede pek çok spor organizasyonu bir şekilde yapılmış ama sorsanız “aa sahi mi” diyecek yığınlar var. Yani aslında biz ilgilenmiyoruz. U20‘den haberdarım mı diyorsunuz, hadi canım! Allah bilir maça da gitmişsinizdir.

Tanıtımlarımız bile tarihi değerler üzerinden olmuş. Adamlar olimpiyat mı seyredecek, tarihi yerleri mi gezecek? İçine, usülen birkaç spor müsabakası yahut Naim Süleymanoğlu gibi halter başarılarımız eklenmiş. Sene kaçtı? 90’lar mı?